Helden zijn ook maar gewone mensen

Het is al weer twee dagen geleden, maar ik geniet nog steeds na. Zaterdag en zondag ben ik naar een concert geweest in Carre van mijn held Todd Rundgren. Een concert dat hij samen deed met Joe Jackson en het strijkkwartet Ethel. Het waren twee geweldige avonden, en op zondag heb ik Todd nog kunnen ontmoeten ook (foto!). Ondanks dat de goede man meer dan 30 platen gemaakt heeft (zie http://www.tr-i.com en http://www.trconnection.com) en onder andere bekend is van liedjes als Can We Still Be Friends en Mated, en als producer van Bat Out of Hell van Meat Loaf (je weet wel... Paradise by the dashboard light), is hij eigenlijk heel gewoontjes "Ik wil snel naar m'n hotel, want dan kan ik op internet radio m'n zoon's honkbalwedstrijd volgen". Helden zijn ook maar gewone mensen dus. Misschien dat hij juist mijn held is omdat hij zo gewoon is, ondanks dat hij zo geniaal en bijzonder is (uitvinder van de videoclip, interatieve muziek op CD-i, bedenker van de eerste online manier van muziek verkopen [inmiddels bekend als Patronet], en meester van vrijwel elke muzieksoort op deze planeet).

Maar... wat heeft dit nu met TechEd te maken? Nou, eigenlijk niets, totdat ik bedacht dat er wel wat overeenkomst zit tussen de sprekers van TechEd en Todd (ja, ik moest toch wat bedenken om een stel techneuten te vertellen over Todd). En dan heb ik het er niet alleen over dat Todd zelf ook een begaafd programmeur is (hij heeft een gedeelte van de code voor de eerder genoemde CD-i zelf geschreven). Nee, wat ik bedoel is dat sommige sprekers ook wel heldenstatus (of superster zo je wilt) hebben bereikt. Mensen als Ingo Rammer, Michele Leroux Bustamente, ja zelfs Don Box, zijn eigenlijk ook maar gewone mensen. Ze zijn ook meestal alleszins bereid om even een praatje met je te maken na hun presentatie, of als je ze later ziet. Zelfs op zo'n groot evenement als TechEd is dat zo.